Japonia (jap. 日本 Nihon lub Nippon) oficjalnie Państwo Japonia (jap. 日本国 Nihon-koku lub Nippon-koku, ) – państwo usytuowane na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys. km. Archipelag
rozciąga się niemal południkowo (Japończycy utrzymują, że ich kraj ma
kształt „trzydniowego Księżyca”) pomiędzy 45°33′ a 20°25′ stopniem
szerokości północnej, od Morza Ochockiego na północy do Morza Wschodniochińskiego i Tajwanu na południu. Stolica Tokio jest usytuowana prawie dokładnie na tej samej szerokości geograficznej co Ateny, Pekin, Teheran i Waszyngton.
Zamek Himeji (jap. 姫路城 Himeji-jō?) – japoński zamek, znajdujący się w mieście Himeji, prefektura Hyōgo. Jedna z najstarszych istniejących do dziś budowli Japonii. Został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Razem z zamkami: Matsumoto i Kumamoto tworzy grupę japońskich "trzech sławnych zamków" i jest jednym z najczęściej odwiedzanych zamków w Japonii. Znany jest też jako Hakuro-jō lub Shirasagi-jō (Zamek Białej Czapli) ze względu na białe zewnętrzne wykończenie.
Zamek został zbudowany w epoce Muromachi i nosił pierwotnie nazwę Himeyama. W 1331 r. Sadanori Akamatsu zaplanował zamek u podnóża góry Himeji, gdzie z kolei Norimura Akamatsu
zaplanował świątynię Shōmyō-ji. Kiedy Akamatsu przegrali podczas wojny
Kakitsu, plany budowy na krótko przejęli członkowie klanu Yamana.
Wkrótce jednak po wojnie Ōnin klan Akamatsu znów przejął plany.
W 1580 r. Hideyoshi Toyotomi przejął kontrolę nad zniszczonym zamkiem i na jego polecenie Yoshitaka Kuroda wzniósł trójkondygnacyjną wieżę zamku. Po bitwie pod Sekigaharą w 1601 r. Ieyasu Tokugawa osadził na zamku Terumasę Ikeda,
który w ciągu dziewięciu lat rozbudował zamek prawie do obecnego
wyglądu. Ostatnim elementem rozbudowy była zachodnia baszta z
przeznaczeniem dla księżniczki Sen, ukończona w 1618 r.
Do czasu "restauracji Meiji" zamek był we władaniu potomków Tadasumiego Sakai i ostatnim bastionem feudalizmu japońskiego. W 1868 armia Okayamy pod dowództwem potomków Terumasy Ikedy usunęła okupantów z zamku. W 1871 r., po upadku systemu feudalnego w Japonii, zamek Himeji został przejęty przez rząd japoński.
W 1945 r., w końcu II wojny światowej, zamek dwukrotnie był bombardowany. Remont rozpoczął się w 1956 i zakończył w 1964 roku.
W 1993 roku zamek został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. 4 IV 2006 zamek otrzymał numer 59 spośród 100 japońskich zamków.
Himeji jest przykładem typowego japońskiego zamku, zawierającego
wiele obronnych i architektonicznych elementów kojarzonych z japońskimi
zamkami. Wysokie fundamenty, białe ściany i rozmieszczenie budynków wewnątrz kompleksu są typowymi elementami każdego japońskiego zamku.
Jednym z najważniejszych elementów obronnych zamku (i prawdopodobnie najsłynniejszym) jest skomplikowany labirynt ścieżek wiodących do głównej warowni. Bramy, wewnętrzne i zewnętrzne mury
zamkowego kompleksu są tak zorganizowane, aby atakujący był zmuszony
poruszać się wokół zamku, napotykając po drodze wiele ślepych zaułków.
Pozwalało to obserwować i ostrzeliwać intruzów z wnętrza warowni
strzałami, muszkietami, kamieniami i gorącym piaskiem. Himeji jednak
nigdy nie był zdobywany, więc system nie został sprawdzony.
Znaczki:
Miłego dnia ;)
uwielbiam japońskie znaczki,
OdpowiedzUsuńten na tej pocztówce jest przepiękny :)
pozdrawiam
a.